Είναι πολλές φορές που αναρωτιέμαι τελευταία, βλέποντας προτάσεις επίπλων από σοβαρούς σχεδιαστές, πως ακριβώς έχουν στον νου τους τους χώρους της σύγχρονης κατοικίας.
Έχω συλλάβει ότι τα εθνικά σύνορα, που ξεπερνιούνται από την παγκοσμιοποίηση της αγοράς, δεν πρέπει να διατηρούνται στο εσωτερικό της αγοράς. Κι όμως τη σωστή αυτή άποψη ενίοτε μεταφράζεται στην αλλοπρόσαλλη στρατηγική ενός νέου σχεδίου στα έπιπλα κατοικίας των μεγαλουπόλεων του κόσμου, κοντά στις αντιλήψεις του Antonio Citterio απ’ το σύγχρονο κίνημα της Ιταλίας. Αυτό το εναλλακτικό πρότυπο θα υπηρετούσε η επιχείρηση εξαγωγής πρωτότυπων επίπλων, καναπέδων, τραπεζιών και κρεβατιών και στην Ευρώπη με τα φορτηγά της. Από τότε είχε το πάθος να γίνει καπιταλιστής εναντίον του καπιταλισμού. Να στρέψει το χρήμα στην υπηρεσία του σχεδίου. ‘Έλειπε όμως το χρήμα. Τράβηξε καταρχάς τις σημαντικές καταθέσεις της εταιρίας, κληρονομιά από την προηγούμενη χρονιά. Πούλησε ο ίδιος ένα οικόπεδο που ήταν στ’ όνομα του. Καθένας μας συγκέντρωσε ένα ικανοποιητικό ποσό. Ζήτησε μάλιστα και δάνειο!!… από την Εθνική Τράπεζα! Ωστόσο έλειπαν ακόμη πέντε εκατομμύρια εκείνης της εποχής! Γιαυτό πρέπει να παρθεί μεγάλη απόφαση: αλλαγή των σχεδίων των επίπλων, δηλαδή νέα σύγχρονη γραμμή. Επιλογή: τα πολυκαταστήματα Αττικα στο κέντρο της Αθήνας. Είχε στείλει κιόλας ερήμην μας, έξι μήνες νωρίτερα, στο λογιστήριο τους την σχεδιάστρια Αΐσα Ντίρι της αρχιτεκτονικής του Μετσοβίου, η οποία έδινε τις σχετικές πληροφορίες. Επιχείρημα του οι διάσημες επιπλώσεις των παλατιών του Τσάρου από τους επιπλοποιούς της Ρωσίας και πολλές άλλες. Η οργάνωση της επιχείρησης θεωρητικά είναι αριστουργηματική, οι πιθανότητες αποτυχίας μηδαμινές και είχαν παρθεί όλα τα μέτρα για να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα στην κατασκευή.
Μια ομάδα παλιών και πεπειραμένων επιπλοποιών, απ’ αυτούς που πάντα εκσφενδονίζονταν σαν μετεωρίτες από το άστρο του, με επικεφαλής τον Βασίλη, πήγε αποφασισμένη να τον μεταπείσει, να αλλάζει την διαδικασία, με τη βεβαιότητα ότι πρόκειται για επιπόλαια ενέργεια, που θα διασύρει ανεπανόρθωτα το κύρος του σχεδιαστή μας. Υπάρχουν πολλά πολύ καλά blog με θέματα για τα έπιπλα που έχουν την σωστή οπτική στο θέμα και που μπορεί κανείς να τα εμπιστευθεί για σωστός συμβουλές. Κι όμως, ακόμη και τότε, απογυμνωμένος από την παλιά του αίγλη, εξακολουθούσε να μαγεύει. Πήγαν αποφασισμένοι, δεν πάει άλλο, μουρμούριζαν, αρκούσε ωστόσο το πρώτο του βλέμμα για να χαμηλώσει ένοχα το δικό τους και όλες οι βελόνες της ψυχής τους να στραφούν στο μαγνήτη του. Αφού εξουδετέρωσε το διάβημα τους χωρίς να πει ούτε λέξη, άρχισε να τους φέρνει τα πάνω κάτω: Καλύτερα να προωθήσουμε μια σχεδιαστή προσέγγιση σαν του Luigi Colani στα μεγάλα σχέδια συνθέσεων τοίχου, παρά να δίνουμε πάρτι για τις επιτυχίες στα μικρά, κι ύστερα τους πρόσφερε ένα θεωρητικό σχήμα κι ένα εντυπωσιακό σενάριο κι έφυγαν συνεπαρμένοι…
Αργότερα κι όταν επισκέφτηκα ένα μεγάλο ξενοδοχείο costanavarino.com κάνοντας μια βόλτα στις πισίνες του παρατήρησα ότι έχει καταπληκτικά μαξιλάρια στις ξαπλώστρες του, ρώτησα από που είχαν προμηθευτεί τα μαξιλάρια ξαπλώστρας και είπαν ότι τα είχαν πάρει από εδώ : https://www.sanfos.gr/maxilaria-xaplostras αξίζει λοιπόν όταν θέλουμε ποιότητα και σύγχρονο σχέδιο να προτιμάμε μόνο εκείνους που μπορούν να το υπηρετήσουν σωστά. Μόλις απομακρύνθηκαν από το κατώφλι του, οι περισσότεροι ξύπνησαν και είδαν το κατασκεύασμα του να συγκρούεται με την πραγματικότητα, όμως στα μάτια τους ήταν ένας θρυλικός σχεδιαστής κι αυτός δε λογοδοτεί, κρίνεται μόνο απ’ το έργο του κι έχει το ελεύθερο να πέφτει έξω και να χάνει μάχες. Απομονώθηκα. Και έτσι η φάση προετοιμασίας της επιχείρησης «νέο σχεδιαστικό προφίλ» έφτανε στο τέλος της.
Όμως υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί κανείς να βρει σύγχρονα έπιπλα απαλλαγμένα από περίεργες σχεδιαστικές προσεγγίσεις, όπως τα έπιπλα αυτού : moebel.de καταστήματος επίπλων. Βέβαια σε κάθε αγορά επίπλου υπάρχουν διαφορές, οι καταναλωτές δεν είναι παντού ίδιοι, υπάρχουν διαφορές από χώρα σε χώρα, γιαυτό θα πρέπει επιλέγει κανείς μόνο σύγχρονα εργοστάσια επίπλων όπως αυτό στο παρά κάτω βίντεο :
Εργοστάσιο Επίπλων
Έπιπλο και σύγχρονη διακόσμηση, εναλλακτική ματιά
23/02/2018
Πρωτότυπα
2 Comments
xylourgos
Είναι πολλές φορές που αναρωτιέμαι τελευταία, βλέποντας προτάσεις επίπλων από σοβαρούς σχεδιαστές, πως ακριβώς έχουν στον νου τους τους χώρους της σύγχρονης κατοικίας.
Έχω συλλάβει ότι τα εθνικά σύνορα, που ξεπερνιούνται από την παγκοσμιοποίηση της αγοράς, δεν πρέπει να διατηρούνται στο εσωτερικό της αγοράς. Κι όμως τη σωστή αυτή άποψη ενίοτε μεταφράζεται στην αλλοπρόσαλλη στρατηγική ενός νέου σχεδίου στα έπιπλα κατοικίας των μεγαλουπόλεων του κόσμου, κοντά στις αντιλήψεις του Antonio Citterio απ’ το σύγχρονο κίνημα της Ιταλίας. Αυτό το εναλλακτικό πρότυπο θα υπηρετούσε η επιχείρηση εξαγωγής πρωτότυπων επίπλων, καναπέδων, τραπεζιών και κρεβατιών και στην Ευρώπη με τα φορτηγά της. Από τότε είχε το πάθος να γίνει καπιταλιστής εναντίον του καπιταλισμού. Να στρέψει το χρήμα στην υπηρεσία του σχεδίου. ‘Έλειπε όμως το χρήμα. Τράβηξε καταρχάς τις σημαντικές καταθέσεις της εταιρίας, κληρονομιά από την προηγούμενη χρονιά. Πούλησε ο ίδιος ένα οικόπεδο που ήταν στ’ όνομα του. Καθένας μας συγκέντρωσε ένα ικανοποιητικό ποσό. Ζήτησε μάλιστα και δάνειο!!… από την Εθνική Τράπεζα! Ωστόσο έλειπαν ακόμη πέντε εκατομμύρια εκείνης της εποχής! Γιαυτό πρέπει να παρθεί μεγάλη απόφαση: αλλαγή των σχεδίων των επίπλων, δηλαδή νέα σύγχρονη γραμμή. Επιλογή: τα πολυκαταστήματα Αττικα στο κέντρο της Αθήνας. Είχε στείλει κιόλας ερήμην μας, έξι μήνες νωρίτερα, στο λογιστήριο τους την σχεδιάστρια Αΐσα Ντίρι της αρχιτεκτονικής του Μετσοβίου, η οποία έδινε τις σχετικές πληροφορίες. Επιχείρημα του οι διάσημες επιπλώσεις των παλατιών του Τσάρου από τους επιπλοποιούς της Ρωσίας και πολλές άλλες. Η οργάνωση της επιχείρησης θεωρητικά είναι αριστουργηματική, οι πιθανότητες αποτυχίας μηδαμινές και είχαν παρθεί όλα τα μέτρα για να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα στην κατασκευή.
Μια ομάδα παλιών και πεπειραμένων επιπλοποιών, απ’ αυτούς που πάντα εκσφενδονίζονταν σαν μετεωρίτες από το άστρο του, με επικεφαλής τον Βασίλη, πήγε αποφασισμένη να τον μεταπείσει, να αλλάζει την διαδικασία, με τη βεβαιότητα ότι πρόκειται για επιπόλαια ενέργεια, που θα διασύρει ανεπανόρθωτα το κύρος του σχεδιαστή μας. Υπάρχουν πολλά πολύ καλά blog με θέματα για τα έπιπλα που έχουν την σωστή οπτική στο θέμα και που μπορεί κανείς να τα εμπιστευθεί για σωστός συμβουλές. Κι όμως, ακόμη και τότε, απογυμνωμένος από την παλιά του αίγλη, εξακολουθούσε να μαγεύει. Πήγαν αποφασισμένοι, δεν πάει άλλο, μουρμούριζαν, αρκούσε ωστόσο το πρώτο του βλέμμα για να χαμηλώσει ένοχα το δικό τους και όλες οι βελόνες της ψυχής τους να στραφούν στο μαγνήτη του. Αφού εξουδετέρωσε το διάβημα τους χωρίς να πει ούτε λέξη, άρχισε να τους φέρνει τα πάνω κάτω: Καλύτερα να προωθήσουμε μια σχεδιαστή προσέγγιση σαν του Luigi Colani στα μεγάλα σχέδια συνθέσεων τοίχου, παρά να δίνουμε πάρτι για τις επιτυχίες στα μικρά, κι ύστερα τους πρόσφερε ένα θεωρητικό σχήμα κι ένα εντυπωσιακό σενάριο κι έφυγαν συνεπαρμένοι…
Αργότερα κι όταν επισκέφτηκα ένα μεγάλο ξενοδοχείο costanavarino.com κάνοντας μια βόλτα στις πισίνες του παρατήρησα ότι έχει καταπληκτικά μαξιλάρια στις ξαπλώστρες του, ρώτησα από που είχαν προμηθευτεί τα μαξιλάρια ξαπλώστρας και είπαν ότι τα είχαν πάρει από εδώ : https://www.sanfos.gr/maxilaria-xaplostras αξίζει λοιπόν όταν θέλουμε ποιότητα και σύγχρονο σχέδιο να προτιμάμε μόνο εκείνους που μπορούν να το υπηρετήσουν σωστά. Μόλις απομακρύνθηκαν από το κατώφλι του, οι περισσότεροι ξύπνησαν και είδαν το κατασκεύασμα του να συγκρούεται με την πραγματικότητα, όμως στα μάτια τους ήταν ένας θρυλικός σχεδιαστής κι αυτός δε λογοδοτεί, κρίνεται μόνο απ’ το έργο του κι έχει το ελεύθερο να πέφτει έξω και να χάνει μάχες. Απομονώθηκα. Και έτσι η φάση προετοιμασίας της επιχείρησης «νέο σχεδιαστικό προφίλ» έφτανε στο τέλος της.
Όμως υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί κανείς να βρει σύγχρονα έπιπλα απαλλαγμένα από περίεργες σχεδιαστικές προσεγγίσεις, όπως τα έπιπλα αυτού : moebel.de καταστήματος επίπλων. Βέβαια σε κάθε αγορά επίπλου υπάρχουν διαφορές, οι καταναλωτές δεν είναι παντού ίδιοι, υπάρχουν διαφορές από χώρα σε χώρα, γιαυτό θα πρέπει επιλέγει κανείς μόνο σύγχρονα εργοστάσια επίπλων όπως αυτό στο παρά κάτω βίντεο :
Εργοστάσιο Επίπλων